Vermist in Massillia by Steven Saylor

Author:Steven Saylor [Saylor, Steven]
Language: nld
Format: epub
Tags: Historische Detective
Published: 2012-05-04T12:07:42+00:00

XIV

Die nacht droomde ik van Meto's togadag, de dag waarop hij zestien werd en voor het eerst zijn volwassenentoga aankreeg voor de plechtige wandeling over het Forum in Rome. De avond voor zijn verjaardag was hij in paniek geraakt en door twijfel bevangen; hoe kon een als slaaf geboren jongen ooit een echte Romein worden? Maar ik had hem getroost en op de ochtend zelf was mijn hart gezwollen van trots toen ik hem over het Forum zag schrijden, burger onder de burgers. In mijn droom was alles zoals het die dag was geweest, alleen kreeg ik Meto's gezicht niet te zien; op een vreemde manier zag ik hem helemaal niet, want waar hij had moeten zijn was een soort gat in mijn gezichtsvermogen, een witte vlek. Maar het droom-Forum waarover onze kleine stoet liep was op de een of andere manier nog levendiger dart in het echt, vol kleuren en geluiden. We kwamen langs de grote tempels en staken de pleinen over. We beklommen de lange trap naar de top van de Capitolinus en wie kwamen daar naar beneden?

Een stel senatoren, onder wie Caesar zelf. Caesar, altijd politicus en altijd erop uit nieuwe aanhangers te werven, had Meto met zijn togadag gefeliciteerd, maar hem daarbij nauwelijks aangekeken. Was dat de eerste keer geweest dat Caesar en Meto tegenover elkaar stonden? Het moest haast wel. Wie had toen kunnen denken dat hun beider lot zo innig verstrengeld zou raken?

In mijn droom viel Caesar in het bijzonder op. Zijn gezicht was bijna een karikatuur, met een lichte overdrijving van de hoge jukbeenderen en het hoge voorhoofd, een koortsachtige glans in de stralende ogen, de dunne lippen vertrokken tot een karakteristieke glimlach, als om een geheim grapje dat alleen Caesar en de goden kenden.

De senatoren liepen door. Onze stoet liep verder naar boven. Op de Capitolinus schouwde mijn oude vriend Rufus de voortekenen door de hemel af te speuren naar vogels waarin de wil van de goden te lezen zou zijn. We moesten heel lang op de eerste vogel wachten. Ten slotte schoot een grote gevleugelde gedaante als een bliksemschicht door de lucht en streek voor onze voeten neer. De adelaar staarde naar ons en wij staarden naar hem. Ik had er nog nooit een van zo dichtbij gezien. Ik had hem met een uitgestrekte hand kunnen aanraken, als ik had gedurfd. Opeens vloog de vogel met machtige gespreide wieken weer op. Wat had dit te betekenen? De adelaar was de lievelingsvogel van Jupiter, de goddelijkste vogel. Volgens Rufus was er op Meto's togadag geen gunstiger voorteken mogelijk dan een adelaar van zo dichtbij zien. Maar zelfs toen al had ik een vage ongerustheid gevoeld; en later, toen Meto de standaard met de adelaar van Catilina te zien kreeg, had hij daarin opnieuw een teken van de goden gezien dat zijn toekomst zou bepalen; en ik denk dat hij op dat ogenblik pas echt een man is geworden, dat wil zeggen: onherroepelijk buiten mijn bereik en blootgesteld aan gevaren waartegen ik hem niet meer kon beschermen.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.